Les papillons des mots

Danuta Mucha

Description

Je chante aux papillons / Le vent de la route / Quand / Au bord de ses rêves / Où dort le soleil / Ils viennent lentement / Juste en ce moment / Quand je repousse les rêves / Avec les papillons.

Sujets

• Harmattan Littérature
• Littérature
• Poésie

Informations

• Publié par: L'Harmattan
• Date de parution: 01 janvier 2012
• Nombre de lectures: 57
• EAN13: 9782296480636
• Langue: Français
• Poids de l'ouvrage: 1 Mo

Extrait

Danuta Mucha

Les papillons des mots

Motyle słów

Traduction de Marian Kielian

 1

2

Le Scribe cosmopolite – Poésie Collection dirigée par Osama Khalil

Maquette de la couverture : Osama Khalil

Danuta Mucha

Les papillons des mots

Motyle słów

Traduction de Marian Kielian

 3

4

© Le Scribe l’Harmattan ISBN : 978-2-296-55742-0

Kochanemu mężowi Bogusławowi

A mon cher mari Bogusław

5

Od tłumacza

Poezja Danuty Muchy wyraĪa słowami te same emocje, które malarze przedstawiająobrazach kolorem i lini na ą, a muzycy dĨwiękiem. Kiedy czytamy:Tańcząmorza oszalałe (…)widzimy przecieĪĪywioły: wodę, wiatr połączone w ruchu, wznoszące się, jak pogięte cyprysy u Van Gogha, szarpane tymi samymi emocjami, idące w górę, wywołujące dreszcz niepokoju, budzące podziw i szacunek dlaĪywiołów. Podobnie – słowa: Namotylich skrzydłach wiatru (…)lub:Na kwiecistym brzegu żalu/Pod powiekąłzawych wzruszeń/Ciągle trwają plany balu/Trwa muzyka lekkich muśnięć (…)przywołująz skojarzenia muzyką. Kiedy słuchamy Strawińskiego czy Beethovena, podobnie rosną, wznoszą się, a potem opadają gwałtownie lub powoli emocje. Tam wywołane przez dĨwięk, tu - przez słowo.

Poezja jest takąsamąsztuką, jak inne rodzaje twórczoĞci, jednak, poniewaĪ uĪywa jako tworzywa słowa, moĪe przy ich pomocy przekazywać myĞl, ideę, propozycję intelektualną, moralną, filozoficzną. PrzywykliĞmy do takiej jej roli w poezji klasycznej czy romantycznej. Jednak u parnasistów, czy rosyjskich „poetów czystej sztuki” słuĪyła, przede wszystkim, estetyce.

6

Préface du traducteur

La poésie de Danuta Mucha exprime en paroles les mêmes émotions que celles des peintres qui les présentent sur les tableaux à l’aide de la ligne ou de la couleur et celles des musiciens exprimées par les sons. Quand on lit :Dansent les mers en furie (…)on voit bien, unis dans un mouvement, les éléments : l’eau et le vent qui montent comme lescyprès courbés de Van Gogh, chargés de tourmentset de mêmes émotions, grimpants en haut, évoquants le trouble d’inquiètude, fascination et respect face aux éléments.

Ainsi les mots :(…)Sur les ailes du vent des papillons, ou :Sur le bord fleuri du regret.

Sous la paupière en larmes d’émotions / Les projets du bal subsistent / Et nous touchent de sa musique (…)les évoquent associations musicales. Quand nous écoutons Stravinsky ou Beethoven, nos émotions augmentent et descendent brusquement ou doucement de la même manière. Là elles sont provoquées par le son, ici - par le mot.

7

Danutę Muchę nazwałbym współczesną parnasistką. Jej wiersze są czystą sztuką, która budzi wielkie emocje, dostarcza przyjemnoĞci poprzez udział w odkrywaniuĞwiata i siły Īywiołów, kolorów, ruchu, zmiennoĞci.

Emocje, wywołane przez obrazy, malowane metaforą, która nie zdumiewa sama przez się, ale słuĪy organicznie obrazowi, podobnie jak neologizmy, które przyjmujemy w sposób naturalny, tak jak przyjmujemy zmieniające się kształty płomieni, czy dĨwięki, z którychĪaden się nie wyróĪnia, alełączy z innymi w całoĞć.

8

La poésie est le même art que d’autres types de création, cependant, comme elle utilise des mots en tant que matière, elle peut en profiter pour transmettre une idée, une proposition intellectuelle, morale, philosophique. Nous sommes habitués à un tel rôle de la poésie classique ou romantique. Mais les parnasistes ou bien les poètes russes de “l’art pur” en profitaient avant tout pour l'esthétique.

Danuta Mucha est la parnassienne contemporaine. Sa poésie est un art pur qui suscite de grandes émotions procurant un plaisir de la participation à ladécouverte du monde et de la force des éléments, des couleurs, du mouvement, de la variabilité. Les émotions provoquées par les tableaux, peintes par une métaphore, qui n’est pas créée uniquement pour étonner mais elle sert au tableau d'une manière organique aussi bien que les néologismes, que nous acceptons d’une manière naturelle, comme nous acceptons les flambeaux changeants, ou les sons, parmi lesquels aucun ne se distingue, mais unit avec les autres pour former un ensemble.

9

***

MotylomĞpiewam

O wietrze z drogi

Na skraju marzeń

Gdzie słońceĞpi

Wtedy przychodzą

WłaĞnie o tej porze

Gdy

Motylami

Odpycham sny

10