Le manuscrit de Lyon n° c.  - article ; n°1 ; vol.12, pg 149-178
31 pages
Français

Découvre YouScribe en t'inscrivant gratuitement

Je m'inscris

Le manuscrit de Lyon n° c. - article ; n°1 ; vol.12, pg 149-178

Découvre YouScribe en t'inscrivant gratuitement

Je m'inscris
Obtenez un accès à la bibliothèque pour le consulter en ligne
En savoir plus
31 pages
Français
Obtenez un accès à la bibliothèque pour le consulter en ligne
En savoir plus

Description

Mélanges d'archéologie et d'histoire - Année 1892 - Volume 12 - Numéro 1 - Pages 149-178
30 pages
Source : Persée ; Ministère de la jeunesse, de l’éducation nationale et de la recherche, Direction de l’enseignement supérieur, Sous-direction des bibliothèques et de la documentation.

Informations

Publié par
Publié le 01 janvier 1892
Nombre de lectures 13
Langue Français
Poids de l'ouvrage 1 Mo

Extrait

Fr. Novati
Georges Lafaye
Le manuscrit de Lyon n° c.
In: Mélanges d'archéologie et d'histoire T. 12, 1892. pp. 149-178.
Citer ce document / Cite this document :
Novati Fr., Lafaye Georges. Le manuscrit de Lyon n° c. In: Mélanges d'archéologie et d'histoire T. 12, 1892. pp. 149-178.
doi : 10.3406/mefr.1892.6730
http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/mefr_0223-4874_1892_num_12_1_6730LE MANUSCRIT DE LYON n° c (1)
\CIX. [f. 203]. — Antonius Canobius p. s. d. Ioliannï Francisco Mi-
raudulensî.
Inc.: « Dicam tibi rem face tana et médius fidius ioco dignam».
Expl. : « ne pretermittemus quidem. Vale ».
Cette lettre se rencontre aussi au 8582, Fonds Lat. B. N. de
Paris, f. 60 r.
Cl [f. 204- f. 205 v.]. — Leouardus Arretinns p. s. d. Poggio suo apo
stolico secretarlo ν. e.
Pur. : <r Res protinus risii di.^na ».
ÜJ'pi.: «lieo tua sepulcri vanitas et anibitio exliiberet. Vale ».
Ci'. L. Bruni Arrjìtint Epi^tolurv hi, TÂbvi VU I, recens. L.
Melius. P. Π. \». 45. 1. VI, ep. V.
CJI. [I. 205 /·.- i. JüTj. Leonard us Arretinus p. s.d. Chiriaco Anco
nitano.
inc.: « MeLius erat, <> ("liiriaoe ».
F.-.j'.pl.: <' ant <jueiu;ulnioduni lo([uant,ur. vale >>.
Cf. ibid., P. II. \>. 57, I. VI, (>p. IX.
CJ1I. [f. 207 ?;. - f. 20b j. — Leonardas Arretinus p. 8. d. Collutio dc
Siilutatis γ. c.
Inc. : « Romani veni ad viii kl. aprilis ».
Eupl.: «a me ipse superetur. Vale. Rome.
Cf. ibid.. P. I, p. 1, 1. I, ep. I.
CHI. [f. 208]. — Leonardas Arretinus p. s. d. eidem saprascripto T. c.
Inc. : « Scripsi antea tibi de contentionibus ».
Expl. : « tota re cognita omnino deponas. Vale ».
Cf. ibid., P. I, p. 3, 1. I, ep. II.
(1) Suite. V. Melanges, XIe année, fase. IV-V, Décembre 1891.
MÉLANGES d'aUCH. ET d'hIST. XIIe ANN- 11 150 LE .MANUSCRIT DE LYON
CÏV. [f. 2C8 v.- f. 209]. — Innocentio pape septimo Linus Collutius
Salutatus post humilem commendationem ad pedum oscula
beatomm.
Inc. : « Nescio cui magis gratuler ».
Expl. : « nec humilitatis nec benignitatis Celsitudinem offendenti.
v° ydus sextilis ». Florentie,
C'est la fameuse é pitre écrite en 1405 par Coluccio Salutati
à Innocent \ II pour lui recommander Léonard Bruni, qui allait
à Rome. Elle se trouve dans un grand nombre de mss., et elle a
été publiée, dès la fin du xve siècle, dans les recueils des lettres de
Bruni: cfr. F. Νουατγ, Tavola per ordine alfab. delle Epistole
ed. ed ined. di C. Salutati, n. 153 in Bullettino delVlst. Stor..
Ital., n. 4.
CV. [f. 209- f. 209?,·.]. — Franciscus Petrarcha p. s. d. generoso et
preclaro yiro domino Roberto corniti de Battifolle.
Inc. : « Hinc tui nominis claritas et animi magnitudo ».
Έχρί. : « Vale et disce e tiara non visa diligere ».
C'est la lettre que Pétrarque, poussé par les éloges qu'on
lui faisait des vertus et du savoir de Robert Guidi, écrivit à
ce personnage sans le connaître, et à laquelle il donna une place
parmi les Seniles, 1. II, ep. VI. On la trouve quelquefois à part
dans les mss. des xive et xv° siècles; par exemple dans le n.° 13
du PL XC inf. de la Laurentienne, f. 10 r. ; dans le ms. intitulé
Formularium Litterariim de la Bibl. du Séminaire de Foli-
gno, f. 9 v.; dans le ms. Canon. Mise. 101, f. 225 de la Bibl. Bo-
dléjenne d'Oxford.
CVf. [f. 209 7.- f. 210]. — Robertos comes de Battifolle p. s. d. cel
eberrimo yati domino Francisco Petrarche.
lì i.e. : « Ο felix, quern summa virtutum suis illecebris />.
Kxpl.: « donec mortales deseram visus. Pupii, viii septembres ».
C'est la réponse de Robert à la lettre précédente. Elle a
été publiée, d'après le ms. de la Laurentienne déjà cité, par MANUSCRIT DE LYON N° C. 151 LE
l'abbé L. Mehus, Vita Ambr. Traversarvi, Florentiae mdoolxii,
p. ccxxvi. Fkacassetti l'a réimprimée dans les Lettere Senili di
F. P. volyarizzate, v. I, p. 126. Π y en a une copie dans le ms.
de Follano, f. ϋ /λ, dans le Bodléjen, et dans le n° 8582 du
Fonds Lat. de la Bibl. Nat. de Paris, f. 54 r.
CVIÏ. [f. 210 -f. 210 v.]. — Franciscus Petrarcha eidem corniti p. s. d.
lue: « Spem de te conceptam, inclite vir ».
Expl. : «·. mestam sarcinam fidenter in arnica aure deponi. Pa-
due, viii idus octobris ».
C'est la réplique de Pétrarque, Senil. 1. Il, ep. VII.
C Vili. [f. 210 ν. - f. 211] . — Robertus comes de Battifolle p. s. d. eidem
Tati.
Inc.: «Indignationen! tuam pertimui ».
K.f.pl.: «Vale et, quo nich.il pretiosius existimo, cor m e um memori
ti flxum tene. 'Pupii, sexto kl. novembri« ».
Réponse du (Jointe fiobert', imprimée d'après le ms, de la
Laur. par A'Ikhvjs, o. c, p. r<:x.x.xxiv et Fii,\c,\ssKri"r.i, o. c, t. I,
]). 1.2(>. lillà se trouve aussi dans le ms. de Follano, I:'. 1.0 ο., dans
celui d'Oxford et dans le η" 85Κ2, Fonds Lat. de la Mat. de Paris,
f. 54/·. Nous donnerons prochainement une nouvelle édition de
cette correspondance, en y joignant des pièces jusqu'ici inédites
et inconnues.
\f. 211 v.-ï. 2151. — [Anonymi cuinsdam epîstolae sex].
I.
lì i.e. : « Rare, ymrao rare fsic), ini If a,brigena Ludovice ».
Ej/pl. : « tu etiam diu vale féliciter mei recors et, ut es solitus.
vive letus. Tuns quanti velis etc. ».
L'auteur se plaint vivement à son ami du silence obstiné qu'il
garde avec lui et le supplie de lui donner de ses nouvelles. Le
texte de cette épltre, remplie drallusioiis qui sont pour nous inexpli
cables, est extrêmement corrompu. LE MANUSCRIT DE LYON N" C. 152
II.
Inclite vir, antequam huic multis occupationibus fesso calamo
dies odiernus, mini brevissimus, finem. faciat, cum plerisque scrip-
serim, ecce aliquid ad te scribo. Fuissem fortasse et tibi et stilo et
hac ingenioli mei penuria mag-is prodigus, si meror meus aliqua
â mentis recreatione leniri posset. Non ivi Paduam et, ut infelici augurio
deprendo, interfluet forte liiems, antequam tam expectato tamque
felici fortune beneficio frui detur. Sum adhuc in hac infernali et
execrabili terra Pisarum. Narrassem tibi casum residentie mee ; sed
timeo hac rudi et tristi epistola longum fieri inter has tenebras vite
111 mee, ubi flendo, dolendo, suspirando, faciei pallore squalidus, vix
respiro. Te nomino, te amo, complector et capio; te semper ante
oculos habeo presentissimurn. Hortari me ipsum sepe molitus sum;
sed quod difficile mihi est, m e a difficillima atque inexorabili relu-
ctante fortuna, hortari et monere te cupio. Faci ο enim, ut plerique
is soient medici, qui, salute propria indigentes, languentia corpora sa
lute reliciunt; te jam hortor ut eloquentie studeas. Uli te to turn
crede; illi omne tempus, quantum tua poterit t'acultas, impende. Crede
mihi, egregie vir, illa te summis honoribus et fame immortalitate
sideribus ρ arem faciet.
20 Nonne vides multos, immo innumerabiles, qui orationibus aut
epistolis aut quo vis alio dicendi genere clari sunt, usque ad hanc
etatem nulla edacitate vetustatis abolitos futurosque cuncta per se-
cula sempiternos ? Si utilitate movearis et in ea queras lucri com
moda, quanquam ignarum vulgus obstrepat in contrarium, preterita
25 et presenti temporum memoria, dicendi copia nihil utilius potuit re-
periri. Atque, ut ab illa inclyta urbium regina ordiar, Cicero meus,
non suorum, sed proj)ria virtute preclarus, nonne illa celesti facundia
sua ex Arpinate rustico celeberrimus urbis Romane civis evasit ?
fondura legibus et judiciis violatis, senatu suo nondum propria
30 maiestate privato, ante oculos amisse victorie furores [habente], in
curia· et in foro adeo maxima in celebritate et in oculis civium quon
dam vixit ; ut, si voluisset, eloquentia sua potuisset non modo hu-
mana jura, veruni etiam divina pervertere.
Sed quid priscorum. exempla refero ? Ecce, dura infans essemj
35 ivicholaus Rentii, tribunus Urbis, ut pater mihi etiam puero juvenis
sepe narravit, fuit vir tam excellentis et concitate facundie, ut in
oratoria urbis Rome dominium occupaverit ; neque ille erat generis
claritate aut bellicis urbis viribus aut opum copiis aut amicorum
propinquorumve sequela potens. Sola enim eloquentia illum, quan-
:!stillo 'in le >ns. au lieu (l'ivi fi livens 'longue "' palore :17l)ecilHs. LE MANUSCRIT DE LYOX N° C. 153
quam sordide fortune civem, et ante id ipsum aliene mercedis sem
per egenum, tain nobilissime urbis unicum fecit dominum. Externa
attingens, quid Pisistratum Periclemque commemoro ? Alter eorum,
quia Atheniensium animos clarissima et suavissima sua oratione
5 sepe mulcebat, civium certante favore, imperium urbis obtinuit; alter,

  • Univers Univers
  • Ebooks Ebooks
  • Livres audio Livres audio
  • Presse Presse
  • Podcasts Podcasts
  • BD BD
  • Documents Documents