De controle op de effectenmarkten in de Lid-Staten van de Europese Gemeenschap

Directorate-General For Translation European Commission

Informations

• Publié par: EUROPEAN-COMMISSION
• Nombre de lectures: 30
• EAN13: 928252289
• Langue: Nederlandse
• Poids de l'ouvrage: 4 Mo

Extrait

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN
studies
De controle op de effektenmarkten
in de Lid-Staten
van de Europese Gemeenschap
NATIONALE VERSLAGEN
DEEL II: Groot-Brittannië
Italië
Luxemburg
Nederland
Bijvoegsel: USA
SERIE CONCURRENTIE ΛΛ
HARMONISATIEVANWETGEVING — 1981OO COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN
De controle op de effektenmarkten
in de Lid-Staten
van de Europese Gemeenschap
NATIONALE VERSLAGEN
DEEL II: Groot-Brittannië
Italië
Luxemburg
Nederland
Bijvoegsel: USA
Verslag van een rechtsvergelijkend
onderzoek voorgelegd door
Prof. Dr. E. Wymeersch
Universitaire Instelling Antwerpen
VERZAMELING STUDIES
Serie Concurrentie - Harmonisatie van wetgeving nr. 33
Brussel 1979 MEDEDELING AAN DE LEZER
Deel I van deze studie: "De controle op de effektenmarkten in de Lid-Staten van de
Europese Gemeenschap - Nationale verslagen : België, Duitse Bondsrepubliek, Denemar­
ken, Ierland, Frankrijk" is in de Serie Concurrentie - Harmonisatie van wetgeving, onder
nummer 32, catalogusnummer CB-NP-79-032-NL-C verschenen.
Deze uitgave is eveneens verkrijgbaar in het
EN ISBN 92-825-2290-3
FRN 92-825-2288-1
Bibliografische data bevinden zich aan het einde van deze publikatie.
Luxemburg: Bureau voor officiële publikaties der
Europese Gemeenschappen, 1981
ISBN 92-825-2289-X
Catalogusnummer: CB-NP-79-033-NL-C
© EGKS-EEG-EGA, Brussel »Luxemburg, 1978
Printed in Belgium
De in deze publikatie opgenomen artikelen en teksten kunnen geheel of gedeeltelijk vrij
worden overgenomen met vermelding van hun herkomst. HOOFDSTUK VI
HET TOEZICHT OP DE EFFEKTENMARK­
TEN IN HET VERENIGD KONINKRIJK
DEEL I : DE PRIMAIRE MARKT
§ 1. VORMEN VAN TUSSENKOMST
167. De tussenkomsten ten aanzien van de primaire effekten-
märkt kunnen worden ingedeeld naargelang het gaat om wette­
lijke of reglementaire maatregelen, dan wel om regelen van
corporatieve, of van auto-disciplinaire aard. De doelstellingen,
waartoe deze tussenkomsten worden verricht, zijn enerzijds van
sociaal-economische aard (vooral : deviezenreglementering) ;
anderzijds strekken zij ertoe de emissieverrichting te struk-
tureren. Kenmerkend voor het onderzochte reglementaire bestel
is dat de voorschriften geldend voor de primaire en de secun­
daire effektenmarkt in zeer sterke mate verweven zijn. Ofschoon
eigen regelen gelden voor de primaire markt wordt deze in feite
overheerst door de normen die de beursoverheid, vanuit de secun­
daire markt, uitvaardigt.
De overheid komt op de primaire markt tussen ter bevorde­
ring van het evenwichtig verloop van de kapitaalmarkt, en ter
vrijwaring van de monetaire belangen. Deze bevoegdheden zijn
wettelijk ingesteld en opgedragen aan de Schatkist (Treasury),
welke ze evenwel heeft overgedragen, voor dagelijkse toepassing,
aan de Bank of England. Laatstgenoemde kan geen maatregelen van
reglementaire aard uitvaardigen, doch verleent, in individuele
gevallen of op algemene wijze, vrijstellingen of toelatingen.
Richtlijnen waarin het toelatingsbeleid wordt toegelicht zijn
uitgegroeid tot quasi-verordeningen. De maatregelen van economisch-moneta ire strekking liggen in
volgende wetten vervat :
1. Borrowing (Control and Guarantees) Act, 1946, waarbij de
Schatkist gemachtigd wordt regelend op te treden voor alle
fondsenopname, onder welke vorm ook.
2. The Exchange Control Act 1947, waarbij het financieel ver­
keer met het buitenland aan machtiging wordt onderworpen.
3. The Banking and Financial Dealings Act 1971, waarbij nood-
bevoegdheden aan de Schatkist worden verleend.
De struktuur van de primaire effektenmark t wordt in hoofd­
orde bepaald door volgende wetsvoorschriften :
4. The Prevention of Fraud (Investments) Act, 1958, waarbij,
in de strijd tegen bedrieglijke of harde praktijken in de
beleggingswereld, twee maatregelen worden uitgevaardigd,
met name het voorbehouden van de effektenhandel - als onder­
scheiden van de losstaande verrichtingen - aan de "erkende"
effektenhandelaars, die aan een of ander statuut van over-
heids- of vrijwillig toezicht worden onderworpen ; en verder
het instellen van een monopolie voor de verspreiding van
schriftelijke uitnodigingen voor ef fektenverrich t ingen ten
voordele van dezelfde handelaars. Deze wetgeving beheerst
zowel de primaire als de secundaire markt.
5. De Companies Acts van 1948, 1967 en 1976, waarin de infra-
struktuur wordt geschapen voor de uitgifte van aandelen en
obligaties, en verplichtingen van voorlichting (disclosure)
worden ingesteld, o.m. bij de openbare uitgifte van aandelen
of obligaties (prospectusplicht).
168. Naast deze wettelijke tussenkomsten moet melding worden ge­
maakt enerzijds van de regelen en gedragsdisciplines die door
de beursoverheid worden opgelegd en afgedwongen, anderzijds van
de gedragsnormen die, in de Londense City, algemeen of in be­
paalde kringen worden aanvaard. Laatstgenoemde normen worden
hierna als "autodiscipline" aangeduid. Deze corporatieve of
autodisciplinaire regelen zijn in feite van groter belang dan
de wettelijke, waarbij enkel het algemeen juridisch kader wordt
verschaft voor het corporatief optreden. De beursoverheid treedt, als corporatief orgaan, regu­
lerend op ten aanzien van haar leden. Ofschoon haar aktivi-
teit vooral op de secundaire markt betrekking heeft, maakt
zij de toelating tot de beursmarkt afhankelijk van de na­
leving van zekere vereisten ten aanzien van de primaire
markt. Op deze wijze reglementeert de beursoverheid in feite
een groot deel van de primaire markt. Deze leidinggevende
rol van de beursoverheid werd door de wetgever zelf onder­
kend. Zijn optreden bliift aanvullend : het aleemeen recht
laat zich gelden ten aanzien van de sanctionering (aansprake­
lijkheid, strafsancties), of ten aanzien van de domeinen die
buiten het bereik van de beurs vallen (markten buiten beurs) .
De tussenkomsten van de beursoverheden hebben betrekking op de
prospectusplicht, die op meer ingrijpende, soepele doch daarom
niet minder veeleisende wijze wordt afgedwongen, en op andere
door de wet niet georganiseerde domeinen, zoals de permanente
informatie te verschaffen door ter beurze genoteerde vennoot­
schappen, de eerbiediging van het voorkeurrecht van de oude
aandeelhouders bij opeenvolgende kapitaalsverhoging, enz. Al
deze tussenkomsten steunen op ze 1 fregiementer ing , opgelegd
door de beurs, aan de leden, effektenhandel aar s en de om toe­
lating verzoekende vennootschappen.
De betekenis die aan de autodiscipline moet worden toegekend,
kan moeilijk worden geëvalueerd. In het Verenigd Koninkrijk is
het gebruikelijk dat effekten worden uitgegeven door, of minstens
met de gezamenlijke tussenkomst van een "issuing house", een
merchant banker die over voldoende financiële middelen beschikt
om de openbare uitgifte tot een goed resultaat te brengen. Issuing
houses zijn zeer bedrijvig bij de voorbereiding van de uitgifte,
niet in het minst bij de beslissing effekten uit te geven, bij
de bepaling van de wijze waarop en de prijs waartegen n.ieuwe
kapitalen zullen worden opgenomen, en bij de voorbereiding van
alle formaliteiten en dossiers, o.m. bij de beursoverheid. Deze
instellingen hebben sinds oudsher een ruime financiële, commer­
ciële en technische ervaring verworven inzake openbare uitgiften,
voor de eerste wereldoorlog voor vreemde regeringen, nu o.m.
op de "eurobond" markt. Het optreden van de issuing houses
inzake openbare uitgiften van effekten is van auto-disciplinaire aard : bezorgd om hun goede naam, en om het welslagen van de
uitgifteverrichtingen die zij begeleiden, houden zij er strenge
criteria op na inzake kwaliteit van het aangeboden effekt en
inzake voorlichting van de kopers. Nochtans zorgt elkeen voor
zichzelf en oefent de "Issuing House Association", krachtens
een informele stelregel, geen toezicht uit op haar leden :
elke tussenkomst die de leden zou kunnen hinderen, of normen
betrekkelijk hun gedrag zou voorschrijven, wordt aan de
associatie ontzegd. Enkel inzake take-over bids hebben de
leden, individueel, zich aan de gedragscode en aan de juris­
dictie van het Take-over Panel onderworpen.
De rol van de financiële pers zal in dit verband niet
onvermeld blijven. Wellicht meer dan in welk ander Europees
land heeft de Britse pers grote belangstelling voor het
financieel gebeuren dat wordt doorgelicht, besproken en be­
oordeeld. Tekortkomingen worden openlijk aangeklaagd, en
kunnen aanleiding geven, naargelang hun ernst, tot onderzoeken
van de beursoverheid (bv. inzake misbruik van voorwetenschap)
of door het Department of Trade. Uitgifteprospectussen worden
door de journalisten van de gespecialiseerde pers bestudeerd,
besproken, en vooral kritisch beoordeeld.
De laatste jaren werd kritiek uitgeoefend op deze zelf-
reglementaire benadering in de Londense City. Deze kritiek
was niet zozeer gesteund op de ondegelijkheid van het toezicht,
dan wel op