Üzeyir Lokman ÇAYCI : DUMANLI HAYAT

Üzeyir

Informations

• Publié par: TUCORA
• Publié le: 07 décembre 2016
• Nombre de lectures: 37
• Langue: Turkish

Extrait

DUMANLI HAYAT

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Parmaklarının arasındaki ucu ateşli şeyin derin derin dumanını çekiyordu.... Öylesine bir havası vardı ki sormayın. Etrafında duman altında kalmış küçük küçük çocukları ve hatunu arada bir öksürseler bile o çekmeye devam ediyordu. Evlerine misafirliğe kim gelirse gelsin o sararmış perdeler önündeki vişne renkli minderi üzerinde gerine gerine oturuyor, onlara da isteseler de istemeseler de bu dumanları solutturuyordu. Kendisine ters bakan birisi olursa. : «Beni seven düdüğüme katlanır...»diyordu. Şunu da itiraf edelim ki, bu düdük başka düdüklere benzemiyordu. Ucu ateşli ve etrafı dumanlı düdük sessiz sedasız çevredekilerin icaplarına bakıyordu. Zaman zaman gece yarılarında «Bremen mızıkacıları» gibi hepsi birden hırlayarak horlama yarışına giriyorlar ve en kuvvetli horlamayı yapan diğerlerini uyandırıyordu. Bu da bizim düdükçüden başkası değildi. Düdükler evlerine paket paket geliyor, dumanları da içlerinde kalıyordu. Yıllar böyle geçti.

Birgün kapılarının zili çalmıştı. Evin hatunu Nadire hanım hışırtılı bir nefesle kapıyı açtı : - Buyurun evladım... Kimi aradınız? - Nadire teyze, sen misin? - Evet evladım benim. - 20 yılda insan ne kadar değişiyormuş meğer ? Sami Amca evde yok mu? - Ah evladım onu ne sen sor, ne de ben söyleyeyim ? Moral kazanacağım, diye gece gündüz ömür boyu sigara denilen illeti ağzından hiç düşürmedi. Kendisinin geleceğini de bizim sağlığımızı da hiç düşünmedi. Yani olması gereken oldu ve o koskoca adam nihayet sigaraya ve iradesine yenik düşerek kanserden öldü. Çocuklarımdan birinin katili de o. Yani onun içtiği sigara sebebiyle aniden bir hastalığa yakalandı. Bir yıl onunla koşturduk. Anlayacağın çalmadığımız kapı kalmadı. Bir gün de olsa «bak bunlara ben sebep oldum, tiryakiliğim batsın… şu zıkkımı bırakıyorum» bile diyemedi. Nihayetinde o da iki ay önce öldü. Bizler de kocamın bize bıraktığı nefes darlığı mirasıyla yaşayıp gidiyoruz. - Nadide Teyze Sami Amca’dan annem yıllar önce bir ütü almıştı. Dükkanınızın bir kaç yıl önce kapandığını duymuştuk! O zamanlar evinize bir kaç kez geldik ne yazık ki sizi bulamadık. «Ya parasını verelim, ya da sizin için yeni bir ütü aldık, bunu verelimBaşınıza gelenlere oldukça üzüldüm. Sami Amca’ya ve», diye gelmiştim. çocuğunuza Cenab-ı Allah’tan rahmet, size de baş sağlığı diliyorum. Babam rahmetli de sık sık onun sigara bağımlılığından bahsederdi «bu adam sadece kendisini zehirlemiyor, olan çocuklarına ve hanımına oluyor... Üstelik hesapsız bir şekildeparalarını da yakıyor…»diye sık sık bize sizden bahsederdi. Bu durumda vahhhh desek de az… ahhhh desek de az!

Sivas, 01.04.2011

http://www.mirhaber.com/artikel.php?artikel_id=1277 https://plus.google.com/u/0/115995406553239989413