Local Drawings

Mitsos Chatzopoulos

Description

The Project Gutenberg EBook of Local Drawings, by Mitsos ChatzopoulosThis eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it,give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online atwww.gutenberg.orgTitle: Local DrawingsAuthor: Mitsos ChatzopoulosRelease Date: June 7, 2010 [EBook #32729]Language: Greek*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK LOCAL DRAWINGS ***Produced by Sophia CanoniNote: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. The spelling of the book has not been changedotherwise.Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία τουβιβλίου.ΜΠΟΕΜΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣΑΘΗΝΑ 1896ΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ Μήτσου ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΠΟΕΜ) ΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣΑΘΗΝΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΡΙΜΗ Οδός Πραξιτέλους αριθ. 14 1896Στον φίλον Σπύρον ΤσαγγάρηνΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣΌντας βγήκαμε από τη βραδινή ακολουθία στη μεγάλη πέτρινη αυλή του μοναστηριού, είχε ξαστερώση. Οι καλόγεροι μετον ηγούμενό τους, έναν παχύ, ψηλόν, καλοθρεμμένον πανιερώτατον, ήρθαν κ' έκατσαν μαζί μου στα λιθαρένια πεζούλια,στο πλάι της μαρμαρένιας βρύσης, που έτρεχε ακούραστη στο πλάι μας. Ο λίγος ουρανός, απλόνουνταν καταγάλαζος,σπαρμένος από μικρουλάκια κοκκινόξανθα συγνεφάκια, απάνω στο κεφάλι μας, τριγύρω στους άγριους και κατάψηλουςβράχους, που μας τριγύριζαν. Κι' η χινοπωριάτικη βραδιά, γλυκειά και δροσερή, ...

Informations

• Publié par: usti
• Publié le: 08 décembre 2010
• Nombre de lectures: 29
• Langue: Greek, Modern (1453-)

Extrait

The Project Guetbnre gBEoo kfooc L Dalwiras,ng yb stiMC soztahlos T opou eBoohis f ro ksiu est ehyoanf  owhny anen ta erea tsoc olaomtsn dnw ti hctions wo restriY .rm uostaheveo, g it e iv  cayy op -esuror aw ytia he ter t unde itjorP eht fo smreLig ernbteGut ec htisihtoBe o konsceine udcl wed tuneebgro.gr r online at www.g ήκαμς βγΌνταοναστηριλή του μρτνι ηυαγελά ηέπ σία μτηκο αυθλοαρβ ήνιδπα εητ ό θρεμκαλοόν,  ψηλτώταινρε ναπέμονκα έκ'ν θαήρ, οντσ υομ ίζαμ ναστ  ξαστερώού, είχελαγόρειοησ .ιΟκ  ύμγοό εν ε τ  μ  ηονπ να,ύχαςυοτνέ , ρύσαα οκοτπ ητσ μας.λάι ίγος Ο λςόναρυο ονόλπα ,καν ταυνζολαγάτα  αιλαθέριν αεποζύλια, στο πλάι τηαμ ςραμραινέρβ ςηςύσπο, έτυ χερε ςυοιργά ςυοτσ ωργύρι τς,μαι άλεφ αμ ςοπ υςυ ,άροχ ους β άψηλ κατ και αικκκοκρκιμάλυος νοό απσπ ς, μέαρωνσ οτκ ικ,αα άπ συγνεφάινόξανθα ει δου τ σκ ύ,νολι όπα αρεήχορβ ητ είνοο εκνωμα στέσύ εροοπγάιρτσ ο χιη πωνοάτριη ικγιρτζιρύ .να 'ιΚκαι δροσερή, ύστρβδαάι ,λγκυιε ά ι νοργπύκαρομέμωρτέμ ατη ,ιοα 'τ υνταν σαν υς υψόνο ιο ,οχτντ ρεσάιτ  πα,ρινάυρποιογροτ άρυελπ ατσ υομε τχων  βρά των'τα ακ ινί α ακσ ητ αό ,ςτ ηλρθ ηκεησικυτεκή νηείάιΜ νο,ήμ  εητθ αυματουργό εικόν τακ ηνέμτσ αθαβάιάηλσπη  αλ ς π ου τ άοτεκιλαντσ υομύ, κηριοσκαμ' η   ,ακ ιοτοτ υεΘύο έννοια ερα στηντσ ιτώνεφ νοενρέστπι τόνυ πον τονω ,ενρίνωο  ακ τ ιχής οσευς πρ, τηςαίχυση ςητ ,ςάιαξον μης τκαλύ γ ι σκόρπισαν άφθοπ υοο  ιακόλεγορήςοντο, ιβ λι,άναλύορόπ τ ατΜ ςη Απ'του.μικρ τη σ ο οτ τόρε τυ ό ναε νερώντκεσσριπει οτσιπά νγυσ νοτ  , που ταά πουλιάεΠαρτσκιαγήλην .εύ φντγοχώς ς,ρε 'σ ελλάδίεξναυεπερνου, όπωρ χιντ υοχύαρνηψ ςατ  κιέσ, ουήλ ψου τ,άτσαιδαποκ νασύο θ ς λόυο ςητ ςπσλη νο στους νοτερού τσ να νη,ήλυ ικ ς,ιάατ ξζομίταυνυχενεπίργάιρτ  'ρουδη μυου, ιά ταπα όπα ιακ ητόλνοείεκο μανωτέ σ ώνυοΗ .νλλά β νωης ταρ μάν κλαουβ ύρησ ςαμέρινςα ασταμάτη ξερνούσε  οισήνυοβ οτ ητσύλδο, ης τκιράνεαττ ρύσαα οκυενα τωνόγιαμπολα κο ν ζαν τορααέ'  μ ανέγρογξ ,ό όρεφτερούγισμα, όπω ςάκηντ  οεμάτιξχί σου π κι,ταζε νυονάχ ια ωσίπ νατ τις απ'φές  κορ νρβλάωλ ,ικχάνω σίταοσρθ οην τπόα ιολλά ,ιονέματαποσροι λόγε Οι κα άτ .αρωδευα ίφελ υνχον ο ταπος έρυ η ςηαρέμαμάκτ οταπό τον , άλλοι λουοίθςα αητ ςκα  εμ ικάδοκσίδ οτ ικτσ, ικ αι πνα . Έ υο ,ωρμ  ,στστκιογέρ καλριγύων τ υομ αρόρ ,οκ ςαμμεα ο  τυνβοιοήσ αακ ιητμ οπκυλά γεμάτο ποτηράκι ςή ,Μ νοτ ςηίγςακαιρτον απ' που Ε ςητ αταμύαθ ατναΠας τη, αςόνικ ική θρ ερΠύοσσ ατηκε σ' και κρύφ ονοκίχαμητ όιε ςαπε τηό , αςυγέφ τα πναν άκιαοτηρ ιεμ .αΚίδλπτ  οαπα ένλοωρ χτα' υοτ αιφάολπίδ ,ςενος στο πλάι μο,υ ομ υσιοτορσύ ε α,ωμ κ ηβέουα ντλύοδ.ευεη Ο μύογ

ΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΘΗΝΑ 1896 ΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ Μήτσου ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΠΟΕΜ) ΝΤΟΠΙΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΑΘΗΝΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΡΙΜΗ Οδός Πραξιτέλους αριθ. 14 1896 Στον φίλον Σπύρον Τσαγγάρην

Produced by Sophia Canoni

Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. The spelling of the book has not been changed otherwise. Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. ΜΠΟΕΜ

*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK LOCAL DRAWINGS ***

Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ

Title: Local Drawings Author: Mitsos Chatzopoulos Release Date: June 7, 2010 [EBook #32729] Language: Greek

που έσκισε ψηλά μ α  ,οτβ υοόν ,πές σεραια γω. δάΧ ητ ηρ ,ςηατνόδ όρ όοτ ιπαενατ α φαί Ακόμός. ουσσ ω π ύ Τ οτ ,εγελού με,ατρθού πμο υαότκ ιαυο.ςΓ  ιούς βράχαυτούς τκητσρΠ εβ ,υίτφαανό κρτίο  τριχω

Αράδιασε πολλά από τα θαύματά της, ο ηγούμενος, είπε και για τα νταραβέρια του μοναστηριού, μου μέτρησε τους καλογέρους του και καλός, χαμογελώντας, γλυκός και καλοΐσκιοτος μ' όλο το πάχος του, μου ζωγράφιζε με χάρη τη ζωή του μοναστηριού, της ερημιάς και του βουνού. Απάνω κάτου, έλεε, καλοπερνούμε, οι χριστιανοί απ' όλο τον κόσμο λατρεύουν τη Χάρη της, το μοναστήρι έχει μπόλικα μετόχια, εσοδεύει αρκετά, αλλά μας σακατεύουν τα έξοδα. Το μοναστήρι, να καταλάβης, εδώ είνε ένα είδος ξενώνας. Δε μας λείπουν τη βραδιά δέκα είκοσι διαβάτες. Απώ δω περνούν όλοι, εδώ τρων, εδώ κοιμούνται. Πού να βρεθή χάνι εδώ πέρα, και τι να πρωτοκάμη κανένα κουτσομάγαζο απάνω στο χωριό. Βλέπεις, πολίτης και στρατιώτης, εδώ ξεπέφτει. Αν δεν βρίσκουνταν κι αυτό το μοναστήρι αλλοίμονο στον κοσμάκη. Το χειμώνα παραδέ με τις βροχές, με τα χιόνια, με τον αποκλεισμό, έχουμε σωστό ξενοδοχείο στο μοναστήρι. Το χειμώνα δύσκολη η βουνήσια ζωή, χιόνι πάρα πολύ, το κρύο είνε ανυπόφορο, ο δρόμος άσωτος, όπου και κακοτοπιά αποκλειέται, μαρτυράει ο κοσμάκης. Ένας καλόγερος κοντόχοντρος, κατακόκκινος, με κατάμαυρα γένεια, με χοντρά πλεχτά ράσα και μυτερό σκούφο, μ' ένα σωρό κλειδιά στο ζωνάρι του, μας ζύγωσε: — Ευλογείτε, πάτερ, τι καθόμαστε, δεν είν' ώρα για το τραπέζι; Είμαι ντιπ ρέμμα!  Ακόμα, πάτερ Συμεών, είπε ο ηγούμενος, περιμένουμε απ' το — χωριό τον αστυνόμο. Τον αστυνόμο!, αα, τι τρέχει; — — Δεν τάμαθες! — Είμουνα κάτου στ' αμπελάκια σήμερα, τόρα γιαγιά ήρθα, χαμπάρι δεν έχω. — Είχαμε φασαρίες σήμερα το γιόμα. Μας έκλεψαν, πάτερ Συμεών. Κι ο ηγούμενος χαμογέλασε. — Μας έκλεψαν, τι;, πώς;, πότε;. Μας έκλεψαν!…   Κι ο Συμεών, αγριεμμένος, ταραγμένος, απόμεινε μ' ανοιχτό στόμα, κάμνοντας το σταυρό του. — Μας έκλεψαν και δε μας έκλεψαν, πες… Ας είνε. Ας τ' ακούση και του λόγου του από δω, δεν πειράζει. Εκείνοι οι δυο χωριάτες απάνω απ' το Καψί, που πλάγιασαν εδώ χτες νύχτα, έκατσαν ίσα με το γιόμα. Ο ένας έκανε τον ανήμπορο. Το φέρνουν από δω, απ' εκεί, μπαίνουν στη Μονή, γδαίνουν τη Χάρη της, δεν άφηκαν από σκεύος κι ανάθημα, φορτόνουνται τις καπότες τους και ξεκλέβουνται, απάνω που γιοματίζαμε. Προσκυνούμε όμως τη Χάρη της, έκαμε το θάμμα της, κι απάνω που δρασκέλαγαν την οξόπορτα, πιάστηκε μιανού η καπότα απόνα πουρναράκι, του φεύγει το σακκούλι του, βροντούν τ' ασημικά, κυλάει το κατάχρυσο καντήλι της Χάρης της, απάνω που περνούσε κι ο Γιώργης, το παιδί, πούρχονταν να ποτίση τα μουλάρια. Βάνει τις φωνές, πετιώμαστε, τους πιάσαμε απάνου που τα μάζευαν. — Ύπαγε οπίσω μου, Αμελέτητε, ύπαγε οπίσω μου!… έκανε σαστισμένος ο Συμεών. — Τόρα τους έχουμε πλάι στο κελί μου, πάτερ Συμεών, κλειδωμένους. Εγώ είπα να τους απολύσουμε, να παν στην ευκή του Χριστού και της Παναγίας, κι' ας το βρουν απ' το Θεό μια μέρα, δεν μ' άφησαν όμως οι πατέρες, και στείλαμε για τον αστυνόμο στο χωριό. — Χίλια χρόνια τόρα σε τέτοια αμαρτία δεν έπεσε το μοναστήρι, έκανε ακόμα ο πάτηρ Συμεών, χίλια χρόνια. Ύπαγε οπίσω μου, ύπαγε οπίσω μου!… Να τους φάη η κίσσα η κακιά, να τους φάη!… Ύστερα από λίγη ώρα έφτασε απ' το χωριό κι ο αστυνόμος. Ένας ψηλός ανθυπολοχαγός του πεζικού, με το χρυσό του κορδονάκι μαυρισμένο στο καπέλλο, την πρασινισμένη στολή του, τη σακαράκα του, το στριμμένο του μουστάκι, και την πολλή του περηφάνεια. Ο ηγούμενος, οι καλόγεροι όλοι, ζύγωσαν, τον χαιρέτησαν, και του είπαν την κλεψιά. Αγρίεψε, έστριψε το μουστάκι του, γούρλωσε τα μάτια του, ξερόβηξε, βρόντηξε τη σακαράκα του, και κατέβασε δυο τρία μουρόρακα τόνα κοντά στ' άλλο. Ζήτησε να του φέρουν μπροστά του αυτούς τους δύο ι ε ρ ό σ υ λ ο υ ς, θέλησε να στείλη για δύναμη στο χωριό, για να τους κλείση την αστυνομία, για να τους στείλη νύχτα στην εισαγγελία, αλλ' ο ηγούμενος τον μπόδισε. — Τόρα νύχτωσε, κυρ αστυνόμε. Κάθησε να φάμε απόψε, με τους πατέρες, πλαγιάζεις μάλιστα εδώ απόψε, κι αύριο μπονορούλια τους παίρνεις. Έτσι κι έγινε. Ο ηγούμενος διέταξε να περιποιηθούν καλά τους ταξειδιώτας χωρικούς, που έρχουνταν μπλούκια μπλούκια να κονέψουν στο μοναστήρι, κάμνοντας το σταυρό τους, σαν περνούσαν την αυλόπορτα κι αντίκρυζαν τη Μονή, και μεις όλοι, ο κυρ αστυνόμος, ο ηγούμενος, κ' οι πατέρες ανεβήκαμε στην τραπεζαρία. Ντουβάρια άσπρα, γυμνά και αστόλιστα, ξύλινο καπνισμένο ταβάνι, μακριά τραπέζια και μακριά ξύλινα σκαμνιά — η καλογερική τραπεζαρία. Από μια χαμηλή πόρτα η μυρουδιά κι ο καπνός της κουζίνας, έρχουνταν μαζί με τους σερβιτόρους, δυο ασπροκόκκινα χωριατόπουλα. Ο ηγούμενος ευλόγησε, και το δείπνον άρχισε. Όσο έρχουνταν κι έφευγαν τα χοντρά πήλινα πιάτα, τόσο καταλάβαινα, πόσο δίκιο είχε ο ηγούμενος να παραπονιέται για τα έξοδα της Μονής. Η ξεχειλισμένη υγεία και το πάχος των πατέρων, έδειχνε πως η μαγειρική εκείνης της νύχτας είταν συνηθισμένο πράμμα. Και το δείπνο εκείνο με την ξεχωριστή καλογερική μαγειρική, το κερασένιο σουτλό κρασί, που το μέραζαν μπουκάλες μπουκάλες, με τους παχιούς εκείνους ρασοφόρους, με τον πολυλογά αστυνόμο, μέσα στην παράξενη εκείνη τραπεζαρία, ανάμεσα στους άγριους εκείνους βράχους με την

, και η κοσμική ωζ,ή ρέιρνχ εέμασ κα, παι ονίζς τακ οτοπμοιγόλυοτ σε αελούπώντκουμητ νςασ τ υοδέαρβοκό εν δ  ον,ταυννεμύογη γομαχ ςο εξαρ νότ όλεγορ ή ι ατα της σα πράμμ τνυοκ ναξαραύενε οώςκαι είαν πς,ατοτσιότανπ αίέ ου πο, πίλαλ αντήκιρεγολακ νητσ αρεζαπτρη ίνκε ε θαΚ ςανέρήπ οτ επ' αο  ταπτρι.έζ μγνέιο ησωκήθακεμ ίδα. Αργά, νυστακϊανηθα ρεμηφε ήζοβάια δια μαςνταθνι αάμενςί εακας, ημέρδε θόσα  ασέπ κμαγις σκα έλεβεζτνλά ι ςελ ήθελα κώτησε ανυο ,εμρ   ηύντχ μ α τσαούρνπεα  θουπ ίλεκ οτ εμ αισγε ίε πήος μύμενη ογ.υΟ  ίοτκ λε ιμ άε ηρητζ ακ ι ευτ τηνμένηυχισυοισήνυοχοδονεξ άμντ αωή βόςενα τ άιΜ ςηςήνοεμ ,αγσμιαη ένηλσπ άτες γεμντανρχουςεέ κυλάμ οπ .ιΟταένυβκοη , έςανιεδα ναγυεφέ 'κ η κι ασυ α παράξεν ιδαν νιμίευο ,όμ  ντηταύχκε εη ίνύτνεησωπιθήν ητσ ο παλ ξα τΆνοιού.  ικα ρυ οραθάόιπ  η στα εσάμαν, ταιλεκ υοτ άιλαγισ αροστολιρφη φεγγτχ αεμχ μσνέ ηύντα σάπ σύμκοσαπη.υοτομΌ ξ αι αλύ όκκκακατκ ιανινωών ε ψηλων βκείν κ εσηπύταταμμάτα ένστ Το.  ν τωα ωματαξπ ορ ςατκ τάου κι ανατρίχιασωχάρκα νονιτολοβε ύσάκολο.εροί Κ εγυεφέξ υοπ ,οχάβρο ηλάψατ κσεα ρρζι αύσμσνέχ ιτίτανιά ε κελ α. Τα ζιτώοτ ε ςιλό φ ητ  πά, μουαγ λδικαεθάισ ητκ τά ωαβ μαχαίρι ίσος σα ανν το σό υνκρτικ ικάδισαφροκάταου έια μκκληνα εάγιρφ γεάντν .γΑ τος ψηυ , λάπράσλάτεονιλτσ ςόρυα ανταστικά, κι ο μ ρβχά,οά πσιρεζφ  Κα—  νλή έφ' ε:υγ ώγε ρότ ατχύικ ,γιάσω εδα θα πλαπ άλ-ιλπ ώοκτν,άελ κταε υμχο έάιαΚ .εψόπα ςαμ άισας…ωμά ημέρλό ξ ρακαητσ σι ακΈελγαφονέμωόπ η ατρι καπλξαηκώθστα  ούξιλονκ ερββτάι. Ένα αναμμένο ιρέκοιγασ ωνάπα πέρα ττο ιςόλ , μ ζι ζι εφ τώγελάοτμ λί, ο κετρατσα σ ίπαόλονκστοιεονιοι μισοώνα. Ίσκ άρευοτναμ αδιρυυρόγστα ταυνολν  έκιργαοιτ  ονά,ι ο ταβ ι στα καβάρι τσ ωνάπα ςατνοζάστ, ταάν πιεκα έισμένα φύλλα ενό 'ναιοτχ άικρτνιυ,ίοου πα κ  τ κιόκ εΜ ςολάγρΩ υγολω ατά ράμμ φαίτου, εατανμ αργ μ ύαζαταοί κκολόαλν  νατνυονεμ αν ασ ρος απ'  άλλο μέ ,πα ''τομ υεκίλαγπλό ινή γμο σταιΜ ! ιτσ  ςολλ ίεκε  γρύέναςφιο  ζωύότοσω  ςρεογεΠίρ. ου ττηχόξο εκήιποκσορκιμ ητσ ωτ  ηυδτσχυαίγ ρύν ευτυχία και με ιεζί λαπαμ ,άητ ε ποη τηυ ναν υρνο ,εμζίιεφ σύτ νηυ τοή ποιγυρν τρμ ιατεζίωζ νητ εα  ναι κοτσκλυπο λβόλ απεεδ ήακ νλιμόχάς ποτί, τε όιμ ααχτίξα απαΣτην αρχραμάδα. τ ωλέθ αν ςίρωΧ . κοι καα ωσίμ σην π υολάολτ  ' υεμρυβοο θόυα τ άκολιξύ πνηταόρντ ανομάοτ ελεκ ομ ίκι ανάλαφρα πατήαματ .ιΜ αιμρκ ή ο οιάπ κ σβορυθό οκ ςήλαγι  ςατνέβυ ελί το κηγούτου ,υα εμονηκασργίο ρυ τοςλλρύ γαςέν αχάνομ ,αρυγόλοζε αέτριου, τά μκ νοκείεον ςωπέμΚα υ. ιάμμ θύβατοταπύ ι υοναίξρκ ,ς μιά ζωή άσα, καμμαιμ άναπ ον,ήκ   νωχάρβ  νωτ ιακ στο ίνκε ων α τ ωμέν οτ υαθάνυναπικα ιών σπηλλιά σιγα σ αρφ οττ ςωφ υοε ιζντφατιαστεκώεμασσ 'τά ργοιε εγγαριού. Κι ανά λλχααπάρ'τα ιδ οονο τ ονόται μτο κ ρωχ ,υοτ ιδύογαρζηιάνον τοα  νίς οι ςάπτνςε , οδί να βλέπα, χωρίςχέ ύ ενυπα ωοπ όυ μο ίτοιγτρω ύρ τη ζές σου, ωή μσόςεεσπ χυσιε τυκας νεμέόσ πσει  έμμιλθ ςε τχύν ςεν κούραστα και μονόοταν .ιΚε ώντ νοκο ά, υαλλσυιζογυομόπ ανςεσόροφ  άλη, μεγποτά δέσ ου — :ιοδ  εχαιΦ ώτ ύρμουρμοι  κανιζ …αίτραμα  ιονίεκΕ αλε, βλέπεις, ο .εΝ  αοπ υαμ ςβέδεμήδες είν στμαυομ μΕ . ςίεαραχ σ  ετ υοωφήν ' η αλλοτε, τίπκουαά νεΔ .εελέ ιτάκ, ανντουεύαδανα  μ γελά ηυο ,ίεενπαιδιά μκάματε,  ότυ υοπ ηρετ Α — .δυ νε τώνα γολίγι έ υσ ςασ αν .…ησέρωχ όμαπι  . Κκε σνεει αλτσατοκ εήσκήτα, κιμεραεός  ο Θ  ςυοσυλέοτ εα ςυώνγκ. — ας  Θ Ος εό τφκιςό .σΎεταρτ ους ζύγωσε και τ όκαπς ου τοςενύμ Ό — :ςόρητσυα εψο ς.. ρατοκατάΤρισ η ογ .… Ο .εχαιφ Η ώτ α ειΘεο η  τώχφτεσωδαΚ .τ ςόέ νηνε φτωχόποιος είεβ.ιΚ ια ςεδκ έλ ς τινίσας δεταεί ομ ό αΚ .υ αχάτσ αμ χωριάτες, κουρε ναξλπμωνέιοδ ουοίανκιραύναδι  κμυτνοιλλεξ ,ιονέώνταουνι υς π ι. Το  ,ωχταιοανκ ίρ ς .αμό'νΈ  ατίο κα αξφωο  Κς.ζεραίγ λ δ κι όομ ίασ νοτι κι εκε αγιόκερζιτώφ ,ικάζεπαρτα έν'  σνωπά αυ,δ κι νοτ οασαλτχαράλί απ κελε το αμρύ οάσιλ ,εμτ ο κομπολόγι στα ιρέχσ ,αραβο ,ςόσταυόςηρχω, ς ρίμαγόοτχ οτ υλε ό τη φ αυτή  Τα ορά.οτ ηλίεχατ ιακ υ τνάυκ πειέν γου αλά κι ερόσεξα κίεατ νιπδί αωπ ςεμ δοιένάγστνακωαταμρπμ ύΔ .ήβ οώρισς γν τουοστάον ,ύοεμ νγη αοτ τυ, όςρθ ε ο εκστπό  ανέ 'μ ςονέμγιλ  Στον Νίκο Λάσκα δύ ιοτ.υ 'ΤΑ ΟΓΙΡπαό θυρά τρο σουΑ ηρτ όπνα 'τχιο τα α νύχ το κόμα ατσμ σέηρημνηέ  τονόμο αι γορα τνο οκα οιδίκ οτσαρύ μηρέ,αο κη αητ ντον διάβος, που ορεττσ ςσυθεώκιτ κος μαιρφμοερότ παόλεσ ,νεύολιξομε φπου ού, πιτι πμάκ ο ςολό υομ ατιμάα στν ταυννο χ αταιρέυοτ κ ,ς παιώνατς ταα στύνιχ,α άχηθακ νασν ίσκιοι από την χ οτ άκι υοτ ιρένομεούηγαλβγ έυ, αστνατ ιχ αραύο, τατουςαν σ πήρ λούλωςς  ι.έρ γρΟ ωπυρονέμσότ τ ,οοντά στος εκεί κ,οέ υχενπ ραθάρυ ηγο ώ εν, ταόρ πφ ενυβσέ ςονεμύοα χεμε ττας υσώνιγκο'τα οτ υλί η λάτακας … Κ ……υνβο αφρομΌ ασ ημ αν ς συχ α σα η…….ωρέσ κ  ισιετςόν  οεθο  τόμστσαα  Άς.ν ςαημ αηγβ όπα  ότι έκαμα για σρόατα ονχιήτ ,ικ τχαπρα νασηλίφ ,ινομέισστσαι και αλολυοά ,ςπ κιύο χωρ δυοτουςισε ,ίλετώφ ώταρκ αν σλοστα ο στγάμεέ εφγγ ευομ λόςιιοκέρι παι τ' αγ ίμ , οτ ωψασ ςοπ υα εκάφηστο κεί σ αρόΤ .ενα ετράπ  πτοό υτι άρστλαοπυλλέιαςοκ ιαπ ολυεύσπλαχνος είσ ανσ ςαρωχυ ησέ όμ'ι ,τμακά, τε αφήσ . Ν'  βάτε τρα νηπ αχτ ομάντε ε  σαι κτεσετήονβρ ιακ νυοβάλατακ ςα αγάλι' ληρα, κιρωςίν  αγαλάαιχ άτ νκιε ββρει,άτουδ λάτ τυα ατ ά .ςΕ χί ε ςη ρβδαάι μεσημέρβρέξη το ελίσ αμμλη οαβοιριπωικάτς τηνοχι ομεγ ,αχνέςοαβμμα στ πέρε ωςλούσξ ςόναρυο ο ικ ιδοροι κας ροτεάσ νταν σα να ζύγονναα όπσ ιτμγ ήεσ βοα ά υνι καιςστ εχάροπ ςαφ υυονίή γμτι σερήτντκοάμ ατσ α.υομ αιτ