AMITIE AVEC LES PHOTOS

Üzeyir Lokman Çayci

Description

Fais les dessins
D’un ami
D’un camarade
D’un voisin
Et place-les au coin principal…

Ne fais pas de compte profils et pertes
Efface de ta mémoire
Les mots
Tels qu’intérêt, hargne, trahison…
Colorie, décore,
Encadre-les …
Pends-les à la plus belle place
De ton foyer…

Tant qu’ils sont là
Dors sans peur
Sans crainte…

Tu verras
Que ton amitié
Avec les couleurs en fête
Et les lignes sincères
Ne te décevras pas.

Üzeyir Lokman ÇAYCI
Paris, le 03.03.1999
Traduit par : Yakup YURT


Friendship with Photos

Make drawings
of a friend
a comrade
a neighbour
and place them in a central corner...
Do not count contours and losses
retiring from your memory
words
like interest, aggression, treason...
colour, decorate,
manage them...
Hang them in the nicest place
of your home...
As long as they are there
sleep without fright
without fear...
You will see
that your friendship
with the festive colours
and the sincere lines
will not deceive you.

Üzeyir Lokman ÇAYCI
Paris, 03.03.1999
Traduit par by Yakup YURT en français
French free verse translated into English free verse
by Joneve McCormick, 2005

Informations

• Publié par: TUCORA
• Publié le: 29 janvier 2012
• Nombre de lectures: 79
• Langue: Français

Extrait

Dédié à la mémoire de Monsieur Simon JOSEFIAK

Professeur de soudure à AFPA

IL ETAIT UN ENSEIGNANT

Impossible de dissimuler les vérités

Aux cœurs honnêtes…….

Il était un enseignant…

Un bon ami;

Un bon compagnon….

Il parlait avec les cœurs

Il parlait cordialement,

Son cœur n'a pas pu résister

Aux pressions inutiles…

C'était facile

De ne pas comprendre les gens…

Son dictionnaire ne contenait pas

Fermer les yeux

Boucher les oreilles

Et parler derrière le dos

Des uns et des autres…

L'un derrière l'autre;

L'autre encore derrière un autre…

Certains ne l'ont point compris;

Et pourtant

C'est impossible de dissimuler les vérités

Aux cœurs honnêtes…

Les voix d'amis

Eclairent nos cœurs

Telle une lumière…

Il était un enseignant…

Un bon ami;

Un bon compagnon….

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Magnanville, le 12.02.1998

Traduit par : Yakup YURT

Dedicated to the memory of Mr Simon JOSEFIAK

Professor of welding to AFPA

He Was a Teacher

Impossible to hide truths In honest hearts...

He was a teacher,

A good friend,

A good companion.

He spoke heart-to-heart,

He spoke warmly.

His heart could not resist

unnecessary pressure...

It was easy

To not understand people...

His dictionary did not contain

Closing eyes

Blocking ears

And speaking behind the backs

Of one and another,

Of one behind another,

Another behind that one...

Some people did not understand him;

However

It is impossible to hide truths

In honest hearts...

Voices of friends

Lighten our hearts.

Such a light...

He was a teacher,

A good friend,

A good companion.

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Magnanville, le 12.02.1998

Traduit par by Yakup YURT en français

French free verse translated into English free verse

by Joneve McCormick, 22.02.2006

AFPA’da Kaynak Öğretmeni Bay Simon JOSEFIAK’ın

Hatırasına

O BİR ÖĞRETMENDİ

Gizlenir miydi gerçekler

Temiz yüreklerden…

O bir öğretmendi

İyi bir dost

İyi bir arkadaştı…

Yüreklerle konuşur

Yürekten konuşurdu

Yüreği dayanamadı

Lüzumsuz baskılara...

Kolaydı

İnsanları anlamamak...

Onun lûgatında yoktu

Gözleri kapamak

Kulakları tıkamak

Ve onun bunun

Ardından konuşmak...

Biri diğerinin arkasında

Diğeri öbürünün…

Onu anlamadı bazıları

Halbuki

Gizlenir miydi gerçekler

Temiz yüreklerden…

Dost sesleri

Işık gibi yüreklerimizde...

O bir öğretmendi

İyi bir dost,

İyi bir arkadaştı…

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Magnanville, 12.02.1998

A FOST ODATǍ UN PROFESOR

Imposibil sǎ ascunzi adevǎrurile

Inimilor cinstite

A fost odatǎ un profesor…

Un bun prieten,

Un bun tovarǎş…

Vorbea cordial,

Inima lui n-a rezistat

Presiunilor inutile…

Era uşor

Sǎ nu înţelegi oameni…

Dicţionarul nu conţinea

A închide ochii

A astupa urechile

Şi a vorbi pe la spatele

Unora şi altora…

Unul în spatele altuia ;

Altul iar în spatele unuia...

Unii nu l-au înţeles deloc;

Şi totuşi

E imposibil sǎ ascunzi adevǎrurile

Inimilor cinstite…

Vocile prietenilor

Ne lumineazǎ sufletele

Ca o flacǎrǎ…

A fost odatǎ un profesor…

Un bun prieten ;

Un bun tovarǎş…

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Traducere din limba francezǎ,

Prof Coca CODRIANU

Lic. Rǎducǎneni

Yer aldığı yayınlar

A été publié dans :

° 27.03.1998 Bulletin de CFDT Ile de France, FPA (France)

° 00.03.2004 Les Cahiers de François Villon, N° 89 (France)

° 00.05.2004 Association Poétique Henri Pourrat, Bulletin N° 24 (France)

° 00.08.2004 La Poésie Contemporaine, Recueil 2004, Collection Florilége

(France)

° 00.08.2004 Vestea Bunǎ, Anul IV, N° 41 (Romania)