RAPPORT Audit de Bruxelles
Description
Hoge Raad voor de Justitie Conseil Supérieur de la Justice Doorlichting van de strafgerechten van Charleroi (in toepassing van art. 259bis-12, Ger.W.) Goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de Hoge Raad voor de Justitie op 6 november 2002 I N H O U D 1. De opdracht ..................................................................................................5 2. Antecedenten ................................................................................................5 3. Gevolgde methode........................................................................................6 4. Het parket en de rechtbank van eerste aanleg ..............................................7 4.1. De plaatsgesteldheid 7 4.1.1. Evolutie van de criminaliteit in Charleroi .................................................... 7 4.1.2. Antwoord van de politionele en de gerechtelijke overheden op deze evolutie.............................................................................................................. 7 4.1.3. Vergelijking met Luik..................................................................................... 8 4.1.4. Conclusies....................................................................................................... 10 4.2. Het parket ................................................................................................... ...
Informations
| Publié par | Atto |
| Nombre de lectures | 17 |
| Langue | Nederlandse |
Extrait
HogeRaad voor deJustitieConseilSupérieur de laJusticeDoorlichting van de strafgerechten van Charleroi (in toepassing van art. 259bis-12, Ger.W.)
Goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de Hoge Raad voor de Justitie op 6 november 2002
I N H O U D
1.Deopdracht..................................................................................................52.Antecedenten................................................................................................53. Gevolgde methode........................................................................................64. Het parket en de rechtbank van eerste aanleg ..............................................74.1. De plaatsgesteldheid.................................................................................................. 74.1.1.de criminaliteit in Charleroi .................................................... 7Evolutie van 4.1.2.Antwoord van de politionele en de gerechtelijke overheden op deze evolutie.............................................................................................................. 74.1.3. 8 .....................................................................................Vergelijking met Luik4.1.4.Conclusies....................................................................................................... 104.2. Het parket ................................................................................................................ 114.2.1.van de personeelsformatie sinds 1996 .......................................... 11Evolutie 4.2.2. ...................................................................... 11Evolutie van het management4.2.3.Evolutie van de resultaten ............................................................................ 154.3. De rechtbank ........................................................................................................... 154.3.1.Evolutie van de personeelsformatie ............................................................. 154.3.2. ...................................................................... 17Evolutie van het management4.3.3.Evolutie van de resultaten ............................................................................ 204.3.4.De beperkingen .............................................................................................. 204.3.4.1.De uitputting van sommige magistraten ........................................................204.3.4.2.Het onderzoek ................................................................................................214.3.4.3.De raadkamer ................................................................................................214.4. De middelen ............................................................................................................ 234.4.1.Personele middelen........................................................................................ 234.4.1.1.Magistraten ....................................................................................................234.4.1.2.Administratief personeel ................................................................................244.4.2.Materieel ........................................................................................................ 254.4.2.1.Plaatsgebrek ..................................................................................................254.4.2.2. ..........................................................25De tekortkomingen van de informatica5. Het hof en het parket-generaal ...................................................................265.1. Het Hof .................................................................................................................... 265.1.1.De personeelsformatie................................................................................... 265.1.2.activiteiten van de kamer van inbeschuldigingstelling......................... 27De 5.1.2.1.Het toezicht op de voorlopige hechtenis ........................................................275.1.2.2.Regelingen van de rechtspleging ...................................................................275.1.2.3.De werking de jurisdictie in Charleroi ..................................................28 van5.1.2.4. ........................................................................................................29De griffie5.1.3.De correctionele kamers ............................................................................... 295.1.4.Het Hof van Assisen ...................................................................................... 302
5.1.5.Conclusie ........................................................................................................ 315.2. Het parket-generaal ................................................................................................. 315.2.1.De personeelsformatie................................................................................... 315.2.2.De Kamer van Inbeschuldigingstelling ....................................................... 325.2.3.De correctionele kamers ............................................................................... 335.2.4. ....................................................... 34De administratieve personeelsformatie6. Poging tot cijfermatige vergelijking met Luik ...........................................346.1. Preambule betreffende de beperkingen van de cijfermatige vergelijkingen ........... 346.2. Vergelijking............................................................................................................. 356.2.1.Studies van het ministerie van Binnenlandse Zaken en van het ministerie van het Waalse Gewest ................................................................................. 366.2.2. 36 ......................................................De reactivering van het model Pandora6.2.3.Voorzichtige poging tot productiviteitsberekening voor de correctionele kamers in Luik en Charleroi................................................. 366.2.4.Vergelijkende tabel van het aantal rechters per 100.000 inwoners voor alle arrondissementen van het Rijk ............................................................. 366.3. Zetel......................................................................................................................... 376.3.1. ............................................................. 37Evolutie van de personeelsformatie6.3.2.Het management............................................................................................ 386.3.3.Materiële middelen........................................................................................ 396.4. Parket....................................................................................................................... 396.4.1.Personeelsformatie ........................................................................................ 396.4.2.Het management............................................................................................ 406.4.3.De middelen ................................................................................................... 417.Conclusies...................................................................................................418. Aanbevelingen............................................................................................448.1. Algemene aanbeveling ............................................................................................ 448.2. De personeelsformatie van de rechtbank van eerste aanleg te Charleroi is aan uitbreiding toe .................................................................................................... 448.3. Voldoende ruimte voor de gerechtelijke diensten................................................... 458.4. De personeelsformaties van het hof van beroep en van het parket-generaal te Bergen moeten worden uitgebreid ..................................................................... 458.5. De budgettaire weerslag berekenen van het wegens het tekortschieten van de gerechtelijke informatica enorme tijds- en energieverlies ................................. 458.6. Doorgaan met het harmoniseren van het niveau van de verschillende politiemachten en hun technieken ...................................................................... 468.7. De nodige tijd uittrekken voor overleg over de werklast ........................................ 468.8. De doelstellingen van het strafrechtelijk beleid en de strategieën daartoe beter toelichten voor wie dit beleid moeten toepassen................................................ 478.9. Betere opleiding voor het administratief personeel............................................. 47478.10.De relatie tussen de voorzitter van de rechtbank en de hoofdgriffier enerzijds en tussen de procureur des Konings en zijn hoofdsecretaris anderzijds herbekijken47
3
8.11. De raadkamer van Charleroi zetelt in een gespannen klimaat, wat niet bevorderlijk is voor een serene toetsing van de voorwaarden van de voorlopige hechtenis............................................................................................................. 47
4
1. DE OPDRACHT Op 26 maart 2002 stuurde de minister van Justitie de voorzitter van de Hoge Raad voor de Justitie (H.R.J.) een brief over de problematiek van de gewelddadige criminaliteit in het gerechtelijk arrondissement Charleroi. De aanleiding tot deze brief was een gesprek tussen leden van de federale regering, de procureur-generaal te Bergen en de procureur des Konings te Charleroi, dat op 19 maart 2002 te Charleroi plaatsvond. Toen was gebleken dat men er in Charleroi in geslaagd was de gerechtelijke achterstand in strafzaken weg te werken. De minister deelde mee dat hij dit resultaat wenste te behouden en dat hij van plan was het nodige te doen opdat de strafrechtsbedeling in Charleroi over de vereiste middelen zou beschikken om aan zijn reële behoeften te kunnen voldoen. In dat verband gelastte hij de H.R.J. met een algemene doorlichting van de strafrechtelijke instanties van het gerechtelijk arrondissement Charleroi (parket, onderzoek, correctionele rechtbank en jeugdrechtbank), administratief personeel inbegrepen. Deze horizontale audit diende met een verticaal luik te worden aangevuld, over de strafrechtsbedeling in graad van hoger beroep. De opdracht werd omschreven als volgt:
- onderzoeken of, in strafzaken, de beschikbare middelen voor Charleroi, zowel op het niveau van het arrondissement als van het rechtsgebied van het hof van beroep, adequaat worden aangewend; - zo nodig voorstellen formuleren voor een meer optimale aanwending van de beschikbare middelen ; - analyseren hoe de verschillende beslissingsniveaus omgaan met het beheer van de strafvordering; - de reële behoeften van de strafrechtelijke instanties van Charleroi (niveau arrondissement én rechtsgebied van het hof van beroep) bepalen, in termen van aantal en toewijzing van de magistraten, met name parketmagistraten, magistraten belast met het onderzoek, met correctionele zaken en met jeugdzaken, en van de leden van het administratief personeel. De minister, tijdens een gesprek, heeft verduidelijkt dat de vergelijking Charleroi / Luik beperkt kon blijven tot het arrondissementeel niveau. De Verenigde Advies- en Onderzoekscommissie aanvaardde deze opdracht, in het kader evenwel van artikel 259bis-12 van het Gerechtelijk Wetboek, dat bepaalt dat de Verenigde Advies- en Onderzoekscommissie, ondermeer op verzoek van de minister van Justitie, adviezen en voorstellen voorbereidt over de aanwending van de beschikbare middelen. 2. ANTECEDENTEN In een brief van 18 februari 2002 brachten de burgemeester en de procureur des Konings van Charleroi de Eerste Minister op de hoogte van de inspanningen en de resultaten van de verschillende actoren in hun strijd tegen de misdaad, alsook van hun verwachtingen omtrent.
5
Begin 2001 werd immers een spectaculaire en niet nader te verklaren opleving van geweldsdelicten geregistreerd1. De plaatselijke overheden (politiek, politie en gerecht) hadden daarop beslist om in te grijpen, en konden daarbij rekenen op tijdelijke politieversterking die door het ministerie van Binnenlandse Zaken werd geleverd. Dankzij deze samenwerking konden een aantal bendes worden ontmanteld en daalde het aantal geweldplegingen, behalve de car-jackings, opmerkelijk. De brief aan de Eerste Minister wilde de federale overheid er dan ook op attenderen dat er in de strijd tegen de misdaad risicos verbonden zijn aan de afhankelijkheid van (per definitie) tijdelijke versterkingen. Hij vestigde de aandacht op de noodzaak om structurele eerder dan punctuele middelen ter beschikking te stellen, onder meer door een effectieve invulling en door het uitbreiden van het kader. Dit initiatief leidde dus tot het bezoek van de Eerste Minister aan Charleroi op 19 maart 2002 en tot de bijeenkomst van de verschillende betrokken actoren. 3. GEVOLGDE METHODE De audit werd uitgevoerd door een werkgroep bestaande uit de twee voorzitters van de Advies- en Onderzoekscommissies, evenals leden, zowel magistraten als niet-magistraten, van de Hoge Raad voor de Justitie. In een eerste onderzoeksfase werd een analyse gemaakt van de werkingsverslagen en de documenten, die door de werkgroep waren opgevraagd. Daarna organiseerde de werkgroep een ontmoeting met de eerste voorzitter van het hof van beroep te Bergen, de procureur-generaal te Bergen, de voorzitter van de rechtbank van Charleroi en de procureur des Konings te Charleroi, en ook met de voorzitter van de rechtbank van Luik en de procureur des Konings te Luik. De leden van de werkgroep hebben zich nadien drie dagen naar Charleroi begeven, waar zij in het gerechtsgebouw 19 mensen interviewden, onder wie leden van het parket, van de rechtbank, van de griffie en van de administratieve diensten van het parket. Zij hebben ook de stafhouder van de Orde van advocaten van Charleroi ontmoet. Ter afronding van het onderzoek ging de werkgroep ook nog één dag naar Bergen, voor een ontmoeting met de magistraten van het hof van beroep en van het parket-generaal die in de Kamer van Inbeschuldigingstelling zitting nemen. Twee verslaggevers stelden een verslag op dat op 21 oktober 2002 werd voorgelegd aan de Verenigde Advies- en Onderzoekscommissie en op 6 november 2002 goedgekeurd door de algemene vergadering.
1.Vr. nr. 1818 dd 14/01/2002,Vr. en Antw. Senaat2711
6
4. HET PARKET EN DE RECHTBANK VAN EERSTE AANLEG 4.1. De plaatsgesteldheid 4.1.1. Evolutie van de criminaliteit in Charleroi De werkgroep wilde weten welke evolutie de criminaliteit had doorgemaakt, in het bijzonder in het licht van de politiehervorming en de manifeste toename van de gewelddadige criminaliteit.Zoals hoger gesteld valtbegin 2001 in de regio van Charleroi onmiskenbaar een spectaculaire stijging van de criminaliteit waar te nemen, terwijl juist in die periode de nieuwe politie op het terrein wordt geïnstalleerd, de federale politiedienst althans, want voor de lokale politiedienst was dit pas op 1 januari 2002 het geval. Ingevolge de politiehervorming werden in het arrondissement Charleroi 9 politiezones opgericht voor een bevolking van 567.145 inwoners, onder andere de zone Charleroi, die met 200.827 inwoners2de enige zone is die slechts één gemeente omvat. Rekening houdend met 3 specifieke types van inbreuken, met name car-jackings, hold-ups en gewapende overvallen, valt volgende evolutie in het gerechtelijk arrondissement Charleroi te noteren : - car-jackings : een dertigtal feiten begin 2000, tegenover 110 in januari 2001 - hold-ups : ongeveer 22 feiten begin 2000, tegenover 67 in februari 2001 - gewapende overvallen: een vijftigtal feiten begin 2000, tegenover 100 feiten in februari 2001 Voor deze drie types inbreuken worden de hoogste cijfers genoteerd in januari en februari 2001. Alles samen genomen worden tijdens het eerste trimester van 2001 alleen al bijna 300 zware feiten geregistreerd in het arrondissement Charleroi. Vergeleken met de andere arrondissementen komt dat neer op een enorme stijging van de criminaliteit in deze regio. De politieoverheid meent dat de oorzaken hiervoor moeten worden gezocht in het type van mensen dat deze regio bevolkt en in het makkelijk toegankelijke wegennet rond Charleroi, waar misdadigers voordeel uit halen. 4.1.2. Antwoord van de politionele en de gerechtelijke overheden op deze evolu ie t Geconfronteerd met deze vaststelling werkten het parket en de gemeentelijke overheid actieplannen uit die zowel binnen het gerechtelijk arrondissement als in de politiezone Charleroi werden uitgevoerd. Er werd ook een bijzonder strafrechtelijk beleid uitgestippeld:
2B.S.15 december 2001.
7
- inzake geweldsdelicten (hold-ups, car-jackings, en gewapende overvallen) wil men zich vooral op de daders en in mindere mate op de feiten concentreren (targeting3); - verdubbeling van het aantal politieagenten dat zich met bendevorming en voertuigenzwendel bezighoudt. Bovendien kende de federale administratie aan Charleroi een politieversterking toe om deze toenemende geweldplegingen aan te pakken. Het resultaat van deze acties is een duidelijke terugval van de criminaliteit, die vooral begin 2002 zichtbaar wordt.Hoewel de politionele overheid deze bijzonder gewelddadige criminaliteit als prioritair behandelt, bleven de doelstellingen van het strafrechtelijk beleid en het nationale veiligheidsplan blijkbaar gehandhaafd. De politionele overheid preciseert evenwel dat de doelstellingen van het strafrechtelijk beleid konden worden gerealiseerd dankzij een strikte toepassing van de beginselen van specialiteit en subsidiariteit bij de uitvoering van de taken van de federale politie. De federale politie delegeert dus taken naar de lokale politie. De lokale politie kan slechts een beroep doen op ongeveer 750 agenten en klaagt over personeelsgebrek. Deze situatie zou moeten verbeteren indien de bevoegde overheden het door de korpschef van de lokale politie voorgestelde personeelsbestand van 1250 manschappen goedkeuren. Ondanks dit beperkt aantal manschappen stelt de lokale politie al enkele jaren zon 34.000 à 35.000 aanvankelijke processen-verbaal per jaar op. Bij wijze van vergelijking is het interessant te weten dat het er in 1975 maar 9.000 waren. Er is dus geen spectaculaire daling van het aantal aanvankelijke processen-verbaal dat door de politiediensten aan de parketten wordt gestuurd, wat zou leiden tot een daling van het aantal op initiatief van het parket opgestarte procedures4. De plaatselijke politie wijst er bovendien op dat de situatie slechts beheersbaar is dankzij de door de federale overheid toegewezen versterking. Naast een beperkte personeelsbezetting brengt het nieuwe statuut van de politieagenten immers ook een beperking van sommige prestaties mee, bijvoorbeeld van de wacht- en weekenddiensten. Charleroi beschikt, net als andere zones, over onvoldoende personeel om alle prestaties uit te voeren, rekening houdend met de bijkomende opgelegde verplichtingen van het nieuwe statuut. 4.1.3. Vergelijking met Luik Bij wijze van vergelijking werd ook de situatie in Luik onder de loep genomen. Het gerechtelijk arrondissement Luik telt 617.536 inwoners, terwijl de politiezone Luik, die uit één gemeente bestaat, 184.550 inwoners telt5. 3klassieke politiemethode bestaat in de vaststelling van de inbreuken en de opsporing van de daders ; bij De targeting daarentegen bewaakt men de daders en de bendes die in aanmerking komen om inbreuken te plegen. 4brief van de minister van 26 maart 2002.In tegenstelling tot de gegevens vervat in de 5B.S.15 december 2001. 8
Sociologisch:Kunnen deze beide arrondissementen echt met elkaar worden vergeleken ? Een onderzoek van de sociaal-economische situatie van beide toont aan dat Charleroi en Luik weliswaar de dichtst bevolkte arrondissementen van Wallonië (zie voetnota 59) zijn, maar dat de bevolkingsdichtheid duidelijk groter is in Luik (634,42 inwoners/km²) dan in Charleroi (380,62 inwoners/km²) (het gemiddelde in Wallonië bedraagt 198,67). Zowel Luik als Charleroi hebben te maken met een sterke daling van de bevolking, ingevolge een negatief saldo (meer overlijdens dan geboorten) en een zeer negatief cijfer van interne migratie (de inwoners trekken uit deze arrondissementen weg om zich op een andere plaats in België te vestigen). Dit wordt enigszins gecompenseerd door externe migratie (buitenlanders die de vrijgekomen plaatsen innemen). In die optiek moet Luik beschouwd worden als een weinig aantrekkelijk arrondissement, ook voor de bevolking van vreemde afkomst. Het percentage vreemdelingen is in beide arrondissementen vergelijkbaar (en ligt duidelijk hoger dan het gemiddelde in Wallonië), al zijn er verschillen per nationaliteit. Gemeenschappelijk voor beide arrondissementen is dat zij het kleinste aantal min-twintigjarigen hebben en het grootste aantal zestigplussers. Jonge Luikenaren zijn geneigd in het secundair onderwijs te kiezen voor een opleiding die hen voorbereidt op het voortgezet onderwijs, terwijl de jongeren van Charleroi vaker kiezen voor een opleiding van een lager niveau. In de regio Charleroi is de omvang van de actieve beroepsbevolking de laagste van Wallonië, terwijl Luik dichter aanleunt bij het gemiddelde. Wellicht verklaren de lage diplomas van de jongeren in Charleroi waarom het aantal actieve jongeren daar het laagste is van Wallonië. Als het echter over high-techjobs gaat, staat Charleroi op de tweede plaats met 10,8 %, terwijl Luik zich met 6,64 % van de high-techjobs in de middenmoot van het gewest situeert. Voor het inkomen per inwoner valt Luik onder het Waalse gemiddelde, terwijl Charleroi in de kopgroep zit voor de lage inkomens en lantaarndrager is voor de hogere inkomens. Dit zijn maar enkele cijfers, die illustreren dat beide arrondissementen zich sociaal-economisch in een moeilijke situatie bevinden. In strafzaken : Uit de geregistreerde criminaliteit van de beide arrondissementen blijkt een groot onderling verschil : in 2000 werden in het gerechtelijk arrondissement Luik 88.468 feiten opgetekend tegenover 64.067 in het gerechtelijk arrondissement Charleroi, wat neerkomt op een verschil van 24.401 feiten6. Inzake aantal feiten gepleegd door de inwoners staat Luik op de tweede plaats, na Brussel en vóór Charleroi. Nochtans moet worden opgemerkt dat 60 % van de daders en 65 % van de slachtoffers van buiten Luik komen.
6 : Federale politie, Commissariaat-generaal, Directie van de geïntegreerde werking van de politie, Bron steundienst politiebeleid. 9
De Luikse politionele overheden hebben voor de periode tussen 2000 en 2001 dan weer een lichte daling van de criminaliteit in het arrondissement vastgesteld (- 2,3 %). Voor de zone Luik zelf is het aantal processen-verbaal geëvolueerd van 44.549 in 2000 naar 42.585 in 2001. Nochtans valt, net als elders, voor sommige fenomenen een stijging te noteren, ondermeer voor car-jackings (+ 10,9%), inbraken in voertuigen ( 5,9%) en diefstallen in woningen (+ + 4,9%). Het aantal hold-ups en gewapende overvallen daarentegen daalde met 17,9 % in de periode 2000-2001. Voor de garage-diefstallen en de home-jackings ten slotte werd in het arrondissement een specifiek actieplan ingevoerd. Hoewel de Luikse overheden, net als hun collegas uit Charleroi, vaststellen dat de gewelddadige criminaliteit erger wordt, lijkt de politiehervorming te hebben bijgedragen tot de bestrijding ervan dankzij een meer coherente aanpak, het herdefiniëren van de prioriteiten van respectievelijk de federale en de lokale politiediensten, en door een (h)echte samenwerking met het parket. Er werd een arrondissementeel actieplan uitwerkt, dat de prioriteiten vastlegt met naleving van het nationale veiligheidsplan : mensenhandel, diefstallen met geweld, verdovende middelen en witwassen. Voorts werden nog twee andere, niet prioritaire en proactief geöriënteerde actieplannen in praktijk gebracht : criminele feiten waarvan de daders afkomstig zijn uit de Balkan en criminaliteit door motorbendes. De Luikse politionele overheid onderstreept overigens hoe belangrijk pro-actieve recherche wel is. Dit houdt eveneens in dat een goede terreinbezetting onmisbaar en voldoende omkadering voor de lokale politie van essentieel belang is. De Luikse lokale politie wijst in dit opzicht, net zoals de overheden van Charleroi, op de weerslag van de politiehervorming en de verplichtingen van het nieuwe politiestatuut. De korpschef merkt op dat de hervorming een verlies van 15 % in termen van personeel opleverde, dat dankzij een doelmatig beheer kon worden beperkt tot 10 %, een toch niet onbelangrijk cijfer. Het aantal verlofdagen bij voorbeeld is gestegen van 24 naar 34, en ingevolge de nieuwe regels voor wacht- en weekenddienst zijn niet minder dan 8 politieagenten nodig om 24 uur op 24 uur de permanentie te waarborgen, tegenover 6 politieagenten vóór de hervorming. In die omstandigheden is het moeilijk om tegen alles op te treden. Al slaagt men erin alle vaststellingen te doen, worden preventie en ontrading minder vanzelfsprekend. Oorzaak van deze situatie zijn de personeelsproblemen die een weerslag hebben op de aanwezigheid van de politie in het straatbeeld. 4.1.4. Conclusies In de beide arrondissementen evolueert de criminaliteit in dezelfde richting en treden bepaalde criminele fenomenen of types van inbreuken op de voorgrond. Deze stijgende tendens kon dankzij samenwerking tussen de politionele en de gerechtelijke wereld worden bestreden en ingedijkt. De politionele overheden, die zowel voor de preventie als de vaststellingen van inbreuken in eerste lijn betrokken zijn, zijn unaniem van mening dat daarvoor inspanningen op het vlak
10
van organisatie, structurering en management noodzakelijk waren. Er moest immers iets gedaan worden aan de problemen, die voortvloeiden uit de politiehervorming, vooral inzake het statuut en de gevolgen die de wijziging ervan meebracht.4.2. Het parket 4.2.1. Evolutie van de personeelsformatie sinds 1996
Tabel 1 : Evolutie van de personeelsformatie van het parket van Charleroi. 1998 1999 2000 2001 2002 Personeelsformatie29 34 34 34 34 Toegevoegde substituten1 1 1 1 0
Tabel 2 : Huidige situatie van het parket van Charleroi 2002 Personeelsformatie 34 toegevoegde substituten 0 Vacante plaatsen 2 Opdrachten (aftrekken) 1 Opdrachten (bijtellen) 0 Langdurig zieken 3
4.2.2. Evolutie van het management In oktober 1995 treedt de heer Marchandise aan als procureur des Konings te Charleroi. Hij start onmiddellijk met de reorganisatie van zijn parket. Het is een periode waarin de magistraten ontmoedigd en ontevreden zijn en waarin de bevolking betreurt dat de werking van het parket zo veraf ligt van haar dagelijkse realiteit. Het sleutelwoord van de door de procureur gebruikte methode is participatie, wat gepaard gaat met een zekere mate van responsabilisering. Vanaf april 1996 bereidt een zevenkoppige werkgroep van magistraten een ontwerp van organisatie voor dat aan de 8 eerste substituten zal worden voorgelegd. Bij de laatste fase van de werkzaamheden wordt ook het administratief personeel betrokken, als waarborg voor een meer werkbare invoering. De magistraten wordt gevraagd hun voorkeur voor een van de vijf
11
© 2010-2024 YouScribe